به گزارش سلامت نیوز به نقل از پیام ما، آتش‌سوزی روز دوشنبه در یک واحد تولید روغن‌های صنعتی در شهرک صنعتی گرمسار تیم‌های آتش‌نشانی همهٔ شهرهای اطراف تا تهران را به‌منظور اطفا به این منطقه کشاند. بعد از ۱۸ ساعت تلاش برای مهار و اطفای کامل، آتش خاموش شد، اما آتش‌نشانان را ناچار به اقامت یک شب دیگر در منطقه کرد تا مبادا شعله‌ها دوباره زبانه بکشند. گرچه با شروع نخستین شرارهٔ آتش و صدای انفجار، همهٔ کارخانه تخلیه و تلاش شد تا کارگران به محل امنی منتقل شوند، اما حدود ۲۵ مصدوم به‌جای ماند.
۲۳ نفر از این مصدومان بلافاصله مداوای سرپایی دریافت کردند و اما دو نفر دیگر به‌دلیل وخامت حال و سوختگی شدید پس از بستری در بیمارستان «معتمدی» گرمسار به بیمارستان سوانح و سوختگی «شهید چمران» تهران اعزام شدند. با گذشت حدود یک روز از این اتفاق اما نه دلیل آتش‌سوزی روشن شده است و نه کسی از حال مصدومان بدحال خبری دارد.
ساعت ۱۵ و ۳۰ دقیقه روز دوشنبه زنگ‌های واحدهای آتش‌نشانی گرمسار برای شروع یک آتش‌سوزی و همراه با چندین انفجار در شهرک صنعتی این شهر به صدا درآمد. آتش‌سوزی‌ای که تداوم آن مسئولان این شهر و استان سمنان را بر آن داشت تا از شهرهای مجاور کمک بگیرند. بعد از ۱۸ ساعت آتش‌سوزی، صبح روز سه‌شنبه آتش مهار شد، اما ۲۵ مصدوم که دو نفرشان با سوختگی شدید برای مداوا به تهران منتقل شدند، به جمع خسارات کار ثبت‌شده در نخستین روزهای پاییز ۱۴۰۳ اضافه کرد. خطر شروع دوبارهٔ حریق و بسط آن به واحدهای صنعتی مجاور یک کارخانهٔ میعانات نفتی در شهرک صنعتی فجر گرمسار موجب شد تا به‌گفتهٔ مدیرکل مدیریت بحران استانداری سمنان، آتش‌نشانان تا پایان شب سه‌شنبه (شب گذشته) در محل، آماده‌باش بمانند.
آنچه موقعیت اطفا را پیچیده می‌کرد، انفجارهای پیاپی بود که از منطقه‌ای در حال سوختن به گوش می‌رسید. ایرنا روز گذشته و به‌نقل از رئیس هیئت‌مدیرهٔ کارخانهٔ آریان اطلس واحد میعانات نفتی نوشت: «کارخانه به‌محض انفجار و آغاز آتش‌سوزی از همهٔ کارگران تخلیه شد و هیچ کارگری اکنون در معرض خطر نیست. اکنون انفجارها و آتش‌سوزی جان هیچ کارگری را در این واحد تولیدی تهدید نمی‌کند. برای دو نفر از افراد سوختگی شدید رخ داده است. یک نفر از این افراد سرپرست و دیگری جوشکار مشغول به کار در کارگاه بود که مصدوم و به بیمارستان معتمدی گرمسار منتقل شدند.
روابط‌عمومی دانشگاه علوم‌پزشکی سمنان: نمی‌دانیم در حال حاضر مصدومان بدحال چه وضعیتی دارند؛ چراکه امور مربوط به اعزام آنان از سوی سازمان اورژانس انجام شده‌است«سید محمدرضا هاشمی»، استاندار سمنان، که در محل حادثه حاضر شده بود، در جمع خبرنگاران در مورد دلایل این حادثه توضیح داد: «حادثه در واحد هیدروکربن رخ داده است و حتی از استان تهران هم برای رسیدگی به حادثه وارد میدان شدند. پالایشگاه هیدروکربن دیگری با حدود ۴۰ مخزن در کنار کارخانه دچار حریق وجود داشت و نیازمند مراقبت بود.»
ابعاد این آتش‌سوزی و احتمال گسترش آن تا پیش از مهار کامل آنقدر زیاد بود که تیم‌های آتش‌نشانی از شهرهای سمنان، مهدیشهر، سرخه، آرادان، ایوانکی، گرمسار استان سمنان و همچنین شریف‌آباد، پاکدشت و ورامین از استان تهران در محل حادثه حاضر شدند.
علت در دست بررسی
دلیل این آتش‌سوزی اما هنوز اعلام نشده است و «رضاخانی»، فرماندار گرمسار، به رسانه‌ها اعلام کرده است علت حادثه در دست بررسی است.
«محمود یحیایی»، مدیر روابط‌عمومی دانشگاه علوم‌پزشکی سمنان می‌گوید که از وضعیت دو مصدوم بدحال که به تهران منتقل شده‌اند، اطلاعی ندارند: «نمی‌دانیم در حال حاضر چه وضعیتی دارند؛ چراکه امور مربوط به اعزام آنان از سوی سازمان اورژانس انجام شده است. اما بقیهٔ مصدومان بلافاصله مورد مداوای سرپایی گرفته‌اند و حالشان مساعد است.»
«محمد حمیدی»، معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری سمنان، نیز اطلاعی از دلیل رخدادن این حادثه ندارد. او در مورد آنچه در این کارخانه اتفاق افتاد، بدون اشاره به علل، توضیح می‌دهد: «آتش‌سوزی در کارخانه‌ای که فعالیتش به تسویهٔ دوم روغن موتور اختصاص دارد، اتفاق افتاد. حدود ۱۸ ساعت این کارخانه در آتش سوخت تا بالاخره اطفا شد. کمک‌های زیادی از سمنان و شهرهای استان سمنان، شهرداری تهران و شهرهای شرق تهران دریافت کردیم.»
حمیدی توضیح می‌دهد که مواد اولیه و ثانویه در این کارخانه اشتعالزاست: «این مواد اشتعالزا در مخازنی ذخیره می‌شدند. متأسفانه آتش به مخازن ذخیره کشیده شد و مواد زیادی در حال سوختن بود. بنابراین، آتش‌سوزی بسیار گسترده شد. با آب هم نمی‌شد این مواد را خاموش کرد. نیاز به فوم و مواد ویژه‌ای برای اطفا بود. به همین دلیل اطفا زمانبر شد. موضوع دیگری که بسیار اهمیت داشت، این بود که نیروهای امدادی آسیب نبینند. همین طور احتمال بسط خسارت به کارخانه‌های مجاور وجود داشت که فعالیت آنها مشابه همین کارخانه در حال سوختن بود. درصورت این اتفاق، میزان خسارت بسیار زیاد و آتش غیرقابل کنترل می‌شد. بخش قابل‌توجهی از انرژی تیم فعال در آنجا صرف جلوگیری از گسترش آتش شده است.»
تکرار حوادث کار
حمیدی هم از وضعیت دو مصدوم اعزام‌شده به تهران بی‌اطلاع است: «می‌دانم در ابتدا این دو مصدوم به بیمارستان شهید معتمدی گرمسار منتقل شدند و بعد به‌خاطر وضعیت وخیم به بیمارستان شهید چمران در تهران اعزام شده‌اند. خبر بیشتری از وضعیت آنان ندارم.»
سازمان اورژانس گرمسار هم در پیگیری «پیام ما» از وضعیت مصدومان اطلاعی نمی‌دهد. تماس با بیمارستان شهید چمران در تهران نیز بی‌فایده است.
این حادثه فقط دو روز بعد از فاجعهٔ معدن زغال‌سنگ طبس اتفاق افتاده است. حوادث کار در ایران تقریباً همه‌روزه تکرار می‌شود و فقط اتفاقاتی که ابعاد بزرگ یا فاجعه‌آمیز پیدا می‌کنند، به گوش عموم می‌رسد.
طبق آمار رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سالانه از حدود ۱۰ هزار مورد حوادث ناشی از کار ۸۰۰ مورد به فوت منجر می‌شود که کمتر از میانگین جهانی است. اما سازمان پزشکی قانونی روایتی دیگر دارد. مطابق با آخرین آمار رسمی این سازمان و خبری که از سوی آن به‌نقل از «علی ضیایی»، رئیس‌گروه بررسی صحنه جرم سازمان پزشکی قانونی کشور، به مناسبت روز کارگر منتشر شده بود، در حوادث ناشی از کار در سال گذشته (۱۴۰۲)، دو هزار و ۱۱۵ نفر جان خود را از دست داده‌اند. این آمار مرگ در حوادث ناشی از کار «در مقایسه با سال قبل از آن ۳/۱۱ درصد افزایش داشته است. همین آمار تأیید می‌کند که در سال گذشته بیش از ۲۷ هزار کارگر نیز در حوادث کار مصدوم شده و به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کرده‌اند.»
از بهمن‌ماه سال گذشته «قانون مقاوله‌نامهٔ ۱۵۵ ایمنی و بهداشت کار» در ایران اجرا می‌شود، اما به‌نظر می‌رسد اجرای آن طی هشت ماه گذشته اثری بر خسارات جانی و مالی ناشی از حوادث کار برای کارگران نداشته است.
این حادثه دو روز بعد از فاجعهٔ معدن زغال‌سنگ طبس اتفاق افتاد. حوادث کار در ایران مدام تکرار می‌شود و تنها اتفاقاتی که ابعاد فاجعه‌آمیز پیدا می‌کنند، به گوش عموم می‌رسد
مقاوله‌نامه چه می‌گوید؟
بهمن سال ۱۴۰۲، ایران به‌عنوان هفتادوهفتمین کشور جهان به مقاوله‌نامهٔ ایمنی و بهداشت شغلی پیوست و قرار است نخستین گزارش عملکرد را بهمن‌ماه سال ۱۴۰۳ و بعد از گذشته یک سال از عضویت، به سازمان بین‌المللی کار (ILO) ارائه دهد.
مقاوله‌نامهٔ ۱۵۵ سازمان جهانی کار در کنار آزادی تشکل، کار اجباری، تبعیض و کار کودکان، به‌عنوان سندی برای تضمین انطباق جهانی با ایمنی و بهداشت شغلی به‌عنوان پنجمین مؤلفهٔ اصول و حقوق بنیادین در کار عنوان می‌شود.
مقولهٔ بهداشت همواره به‌عنوان یکی از شاخص‌های تأمین رفاه اجتماعی مطرح بوده و توجه به سلامت نیروهای کار در دستورکار دولت‌ها قرار داشته است.
قانون تصویب مقاوله‌نامهٔ ایمنی و بهداشت شغلی ۱۹۸۱ (۱۳۶۰) و سند الحاقی (پروتکل) ۲۰۰۲ (۱۳۸۱) مقاوله‌نامهٔ ایمنی و بهداشت شغلی در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و در ۱۵آذرماه ۱۴۰۰ پس از تأیید شورای نگهبان جهت اجرا ابلاغ شد. این مقاوله‌نامه به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ۲۳ آذرماه ۱۳۹۹ به تصویب هیئت وزیران رسیده بود.
به موجب مقاوله‌نامهٔ ۱۵۵سازمان جهانی کار هر کشور عضو با توجه به شرایط و رویه‌های ملی و با مشورت با تشکل‌های کارفرمایی و کارگری منتخب، باید سیاست ملی منسجمی را برای ایمنی و بهداشت شغلی و محیط کار تدوین و اجرا کند و به‌طور دوره‌ای مورد بازنگری قرار دهد.
نظر شما